1996 yılında İstanbul’da doğdu. Vehbi Koç Vakfı Lisesi’nden mezun olduktan sonra eğitimine Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde devam etti ve Geleneksel Türk Sanatları Bölümü’nde Halı Kilim ve Eski Kumaş Desenleri Ana Sanat Dalı’ndan mezun oldu. Üniversite yıllarında gönüllü projelerde yer aldı ve geleneksel tekniklerini öğrendiği tekstil sanatına olan ilgisini geliştirmek için modern teknikleri deneyimlemeye başladı. Halı-Kilim restorasyonu, doğada lif sanatı ve renk uzmanlığı eğitimleri aldı. Farklı birçok bağımsız sergi, bienal ve projede eserleri ile yer alarak güçlü deneyimler kazandı. Bu deneyimler, sanat anlayışını zenginleştirdi ve kendisine tarzını oluşturma fırsatı verdi. Şu anda İstanbul’da yer alan atölyesinde eserlerini üretmeye devam ediyor.

Doğanın her detayı, renklerin ahengi ve dokuların çeşitliliği, tekstil sanatçısı olarak Fatma’nın yaratıcılığını şekillendiren temel unsurlardır. Her bir parçası, doğal dünyaya duyduğu hayranlığı ve onun sonsuz döngüsünden ilham alma isteğinin bir yansımasıdır. Fatma, sanatını yalnızca estetik bir ifade değil, aynı zamanda doğanın zenginliğini kutlayan ve onu koruma sorumluluğunu hatırlatan bir çağrı şeklinde ifade ediyor. Eserlerini, doğanın diliyle kurduğu bir diyaloğun, modern bir tercümesi olduğunun altını daima çizmektedir.

“Animal Body Part 1“
Karışık teknik dokuma, Suni atık kürk, iplik
20×25 cm, 2019
“Bir Kafes ördüm her ilmekle, içine tutsak düşer, ezilmiş tenler doldurdum. Her doku, her yara, her düğüm, sessiz bir ağıt oldu.”

“Animal Body Part 2”
Karışık teknik dokuma, Suni atık kürk, pamuk iplik
20×25 cm, 2019
“Suni bedenler, yapay dünyalarda kaybolurken, dokuma, unutulmuş bir varlığın son nefesini taşıdı. Bu kafesler, bizim inşa ettiğimiz hapishaneler ve içinde çırpınan hayvanlar değil, kendi vicdanımız.”

“Denizanası”
Karışık teknik dokuma, Suni atık kürk, iplik
20×50 cm, 2019
“İplikler düğüm düğüm anlatır: Bir zamanlar çoktular, şimdi bütün oldular. Her parça, kaybın içinden yeniden doğmayı bilir. Bu eser bir sığınaktır; tükenmişliğin içinde soluk alan bir doğa hayalidir. Ve her düğümde sessizce fısıldar: Unutulmuş olan, hala dokunabilir.”